Garibaldi og kona hans hófu sjálfstæðann búskap á Mannskaðahóli
1892 og bjuggu þar til 1894, Fagaranesi á Reykjaströnd 1894-1895, Málmey 1895-99, Mið-Hóli í Sléttuhlíð 1899-1908, er þau
fluttu í Engidal við Siglufjörð og bjuggu þar til dauðadags. Garibaldi stundaði sjó með búskapnum, var lengi formaður á bátnum
"Emmu". sem Erlendur Pálsson, verslstj í Grafarósi átti. Einnig var hann margar vertíðir með bátinn "Níní". Milli vertíða
var aflað fanga í Málmey.
Garibaldi var meðal maður á hæð, en þrekinn, prúðmenni
í framkomu og ávallt eins og hann var séður. Stjórnsamur sjósóknari og sóttust menn eftir skiprúmi, þar sem hann var formaður,
Þegar sjórinn var ekki stundaður, var fengist við tóvinnu, smíðar og vefnað með búverkum.
(Skagf. æviskrár 1890-1910 III bindi bls 62).
Um snjóflóðin í Engidal 1919 má ma. lesa í bókinni Siglufjörður 1818-1918-1988 eftir Ingólf Kristinsson, bls
262. Þar fórust Margrét Pétursdóttir, ekkja 49 ára, Pétur Garibaldason, sonur hennar og fyrirvinna heimilisins, 26 ára, Sigríður
Pálína Garibaldadóttir 21. árs, Málfríður Anna Garibaldadóttir, 19 ára, Gísli Gottskálksson, húsmaður, 28 ára, eiginmaður
Málfríðar Önnu, Kristólína Kristjánsdóttir, tökubarn, 6 ára og Halldóra Guðmundsdóttir, vinnukona, 76 ára. 5 af Engidalssystkinunum
voru ekki heima, Jóhann, Hallgrímur og Ásgrímur voru á hákarlaskipi sem statt var á Ísafirði, en tvö yngstu Indíana og Óskar
voru að heiman í skóla. Engidalsfólkið (7 manns), ásamt 7 af þeim sem fórust á Siglufirði og tveimur úr Héðinsfirði, alls
16 mann, voru jarðsett 25. apríl 1919, í einni gröf við hlið Garibalda sem lést um sumarið.
Fréttir
af snjóflóðinu bárust þannig að menn höfðu farið sjóleiðis frá Siglufirði, en þegar þeir komu út á móts við Úlfsdali sáu þeir
hvergi bæinn Engidal en sáu hins vegar að þar hafði snjóskriða fallið. Voru menn sendir í skyndi til að athuga hvernig umhorfs
væri og reyndist aðkoman ömurleg. Þegar grafið var niður að baðstofunni kom í ljós að hún hafði fallið niður undan snjóþunganum
og allir heimilismenn látist. Eina lifandi veran sem slapp úr snjóflóðinu var heimilishundurinn Skoppa.
Fólkið
kafnaði í snjónum og taldi héraðslæknirinn á Siglufirði að það hefði allt fengið skjótan dauðdaga.
"Afi minn, Garibaldi Einarsson,
hafði búið á þokkalegri jörð í Sléttuhlíð (Mið-Hóli innskot mitt) en flutti út á Engidal til að vera í nágrenni við sjóinn,
hann var lengi á hákarlaskipum. Ýmsar kenningar hafa komið fram um hvernig snjóflóðið féll, jafnvel að það hafi breytt um
stefnu á hólum innarlega í dalnum. Þetta gat enginn séð fyrir. Ég álít að mjög erfitt sé að koma upp snjóflóðavörnum sem útiloka
mannskaða, snjóflóð eru illa útreiknanleg," segir Jón Hallson í viðtali við Mbl 1. Júní 2003.